معنی ادب طراز در لغت نامه دهخدا

استاد. معلم:، یکچند ادب طراز دیرین، انگیخت حدیث تلخ و شیرین.، فیضی

معنی ادب طراز در فرهنگ لغت هوشیار

ادب تراز آموزنده ادبکار جای ادب ادب گاه

معنی ادب طراز - جستجوی لغت در جدول جو

ادب طراز(کَ)

لغت نامه دهخدا

ادب طراز

فرهنگ لغت هوشیار

دام طراز

(گِ رِ تَ / تِ)

طرازندۀ دام. آرایندۀ دام، دامدار. (ناظم الاطباء). تعبیه کننده آلت شکار. صیاد، منصوبه باز، رایزن. (ناظم الاطباء) ، مجازاً مکار. دغاباز. عیّار. فریبنده. گربز. حیله گر. محیل. ج، دام طرازان. (از آنندراج) ، اختراع کننده و مدبر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مدح طراز

(خِ اَ کَ)

مدح سرای. مدیحه گوی. مدیحه خوان:
کاو به صدر اندر بنشسته به آئین ملوک
همچنان مدح نیوشنده و من مدح طراز.
فرخی

لغت نامه دهخدا